آنچه در پایین می خواندید، نقدهای مهدی کروبی یا مهندس موسوی یا محسن رضایی نیست، سخنان محمود احمدینژاد است که در اردیبهشت و خرداد 84 - یعنی زمانی که هنوز حاکم نبود - بر زبان رانده است و تاریخ اینگونه تکرار میشود.
1-متأسفانه امروز هزینه مدیریت در کشور ما خیلی بالاست و بیش از 60 درصد اعتبارات ما صرف هزینههای جاری دولت میشود که بیشتر آن هم صرف مخارج مصرفی میشود.
گرانترین، شیکترین و تجملاتیترین ساختمانها و لوازم امروز متعلق به دولت است که این وضع باید اصلاح شود. دولتی که برای جابجایی یک ساختمان یا یک مجموعه کل آن دچار بحران میشود نمیتواند خدمتگزار مردم باشد.
ما دنبال دولتی هستیم که به مردمسالاری دینی باور عمیق داشته باشد و به گونهای برنامهریزی کند که مردم خود را در این برنامهها شریک و حاصل این برنامهها را در سر سفره خود ببیند نه اینکه دولت کار خود را بکند و مردم کار خود را.
2-مراکز علمی، فرهنگی و دینی اصیل ما مورد غفلت قرار گرفتهاند و متأسفانه در سالهای اخیر شاهد آثار این غفلت بودهایم.
3-امروزه متأسفانه 80 درصد صنعت در اختیار دولت قرار دارد. امروز این که فرصتها باید در اختیار مردم قرار گیرد، به خصوصیسازی و آن هم به فروش اموال دولتی تعبیر شده و قطعاً با خصوصیسازی واقعی که همان آزاد شدن انرژی مردم است، مغایرت دارد.
امروزه بانکها در کشور به جای اینکه پشتوانه مردم باشند مسیر رقابت با مردم را انتخاب کردهاند.
4-من پس از مطالعه و تحقیق و بررسی همهجانبه به این نتیجه رسیدم که کشور را بسیار بهتر از وضع موجود آن میتوان اداره کرد و به همین دلیل تصمیم گرفتم وارد عرصه انتخابات شوم و به نفع کسی نیز کنار نخواهم رفت.
5-علیرغم زحمات مدیرانی که در طی سالهای گذشته مسئولیت اجرایی کشور را برعهده داشتهاند، چون تلاشهای آنها با محوری عدالت انجام نپذیرفته است شاهد گسترش فقر و فساد و تبعیض بودهایم.
6-در چند سال اخیر افراد تحت پوشش کمیته امداد و بهزیستی روز به روز در حال افزایش بودهاند آیا این وضعیت حاکی از آن نیست که دامنه فقر و تبعیض روز به روز بیشتر شده است؟
اینکه یک کارمند عالیرتبه 20 برابر یک کارمند معمولی حقوق میگیرد حاکی از افزایش شدید فاصله طبقاتی است و با این روند نمیتوان به چشمانداز مطلوب 20 ساله رسید.
7-افرادی هستند که به خاطر ارتباطات خود در سیستم اداری کشور از امتیازات ویژهای برخوردارند و در این میان بعضیها اصلاً به وجود تبعیض اعتقاد ندارند، قطعاً باید این گونه گریزگاهها را بست تا عدالت برقرار شود.
8-صدها میلیارد تومان از پول بیتالمال صرف خرید ساختمانهای مجلل دستگاهها در تهران شده است که بسیاری از این ساختمانها غیرضروری است و با فروش آنها و خرید ساختمانهای ارزانتر در شهرستانها، هم بازدهی امور بیشتر میشود و هم منابع مالی برای رفع مشکلات جوانان و مردم فراهم میآید.
امروز متأسفانه با وجود خدمات دولت و هزینه کردنهای بسیار، کشور دچار فقر، فساد و تبعیض است.
9-از دولت میخواهیم با پرداخت حداقل بدهیهای خود به شهرداری کمک کنند تا چند بزرگراه زودتر باز شود و انتظار داریم راه را باز کنند تا قطار شهری به سرعت برپا شود و اتوبوس نیز به اندازه کافی وارد شود.
10-اگر دولت پول ندارد، سازمانها و شرکتهای دولتی، هزینه برجهای دهها میلیارد تومانی را از کجا تأمین میکنند و چرا سالانه دهها میلیون دلار از بودجه عمومی برای سفرهای خارجی هزینه میشود. ما منابع به اندازه کافی در اختیار داریم اما از آنها به طور مناسبی استفاده نمیشود.
11-مگرنه این است که دولت آتی باید نقایص و نقاط ضعف دولتهای گذشته را برطرف کند پس چرا با طرح موضوع انحرافی نامزدها، به صورتی زیرکانه فضا و فرصت نقد دولت را از این مردم سلب کردند.
12-تورم مهار گسیخته اقتصادی فشار سنگینی را بر مردم وارد میکند و این در حالی است که به نظر میرسد دولت از آثار این تورم مصونیت دارد و همه آسیبها متوجه مردم است، زیرا شرکتها و سازمانهای دولتی گرانترین ساختمانهای شمال تهران را خریداری میکنند و خاصه خرجی از کیسه بیتالمال نیز به یک رویه عادی در نظام اداری و اجرایی تبدیل شده است.
13-اصلاح امور، مبارزه با فقر و فساد و پیشرفت کشور، بدون حضور مردم، امکانپذیر نیست فقط با اداره، دفتر و دستک، نمیتوان کاری از پیش برد.
14-بعضی مدیران اقتصادی وقتی میخواهند چیزی را گران کنند اول در بازار، نایاب میشود، سپس به رسانهها میکشانند و آنگاه مسئولان موضوع تکذیب نموده و بعد هم ملت میفهمد قرار است گران شود.
******