آن شب که موسوی در اوج عصبانیت گفت که سه برابر وقت وی را به احمدی نژاد بدهند، هیچگاه فکر نمی کرد دروغهایش اینگونه به ضررش تمام شود.

سخنان موسوی در مناظره ای که احمدی نژاد حضور نداشت، فرصتی مناسب به رئیس جمهور داد تا سخنان خود را بهتر به گوش مردم برساند.

علی رغم آنکه وقت شصت دقیقه ای احمدی نژاد را به نوزده دقیقه کاهش داده بودند اما ابسیار عالی ظاهر شد. نکته مهم این بود که به این مسئله اشاره کرد که مشکلات و گرانی هست که اگر نبود ما این همه شب و روز کار نمی کردیم! او صادقانه سخن گفت.

البته نباید از اشتباه بزرگ موسوی بگذریم. همان شب که با کروبی مناظره کرد نوشتم که بزرگترین اشتباه موسوی دروغهایی بود که علیه احمدی نژاد گفت. موسوی به راحتی می توانست دست روی مطالبی بگذارد که احمدی نژاد حرفی برای گفتن نداشته باشد. مطمئنا فقط دیکته نانوشته غلط ندارد. پس عملکرد دولت نهم نیز از غلط خالی نبود و موسوی می توانست به آنها بپردازد.

اما دستکاری آمار و جا به جایی سالهای آماری و اندازه آنها، ر کنار پخش میلیونی  سی دی های تخریبی «90 سیاسی» اقدامی کودکانه بود. نمی دانم تقصیر موسوی بود یا مشاورانش، اما به هرحال همان طور که می شد حدس زد، موج اتهام «دروغگویی» و «بی اخلاقی» را به خود موسوی بازگرداند.

نقش نامه رفسنجانی را هم نباید فراموش کرد. آنجا که مردم و رهبری را تهدید می کند که «یا میرحسین یا آشوب»! مطمئنا این شیوه برخورد و حرکات احساسی تنها کار موسوی را بدتر کرده است.

به هرحال بچه های شهرهای اصفهان، سمنان، شیراز، مشهد، زنجان و تبریز که خیلی از جو امشب راضی بودند. (در نوع خود شهرهای ترک زبان زنجان و تبریز خیلی جالب بودند) شهرهای دیگر را خبر ندارم. اما آنچه مشخص است این استکه موسوی و رفسنجانی می خواهند بازی انتخابات را به هم بزنند. باید مراقب بود و بهانه دست افراطیون نداد.

توسلها را ادامه دهیم، حضورمان را قطع نکنیم، که تنها یک روز باقی مانده است. بله! تنها یک روز! صبح نزدیک است... انشاءالله

یک سوال  ساده از کاندیداهای مطرح اصلاح‌طلبان و نیز حامیان و طرفداران آنها:

چند روزی هست که هاشمی ثمره  رسما اعلام کرده احمدی‌نژاد آماده مناظره با کاندیداهای ریاست‌جمهوری است. فکر می‌کنم این اولین باری است که یک رییس‌جمهور در کشور ما برای مناظره با دیگر نامزدهای انتخاباتی اعلام آمادگی کرده باشد، اما با گذشت چند روز هنوز هیچ خبری از اردوگاه اصلاح‌طلبان نیست. حتی هیچکدام از نامزدهای آنها اشاره‌ای هم به مناظره با احمدی‌نژاد نکرده است.

انتظار داشتیم که لااقل نامزدهایی که این روزها بیشتر از همه به دولت انتقاد می‌کنند و عملکرد اقتصادی و سیاسی و فرهنگی رییس جمهور را زیر سوال می‌برند، از این فرصت استفاده کنند و پیشقدم شوند و با شرکت در یک مناظره تلویزیونی و به صورت رودررو همه حرفها و انتقادات خود را با رییس جمهور مطرح کنند.

حتما قبول دارید که در روزهای گذشته، هم آقای موسوی و هم آقای کروبی سنگ تمام گذاشتند و هرجا رفتند، تا می‌توانستند علیه دولت و احمدی‌نژاد حرف زده‌اند. به نظر من اگر اصلاح طلبان به حرفهایشان اعتقاد دارند و مطمئن هستند که حق با آنهاست، چرا در یک مناظره رودررو شرکت نمی‌کنند؟

اگر هنوز «دانستن حق مردم است» و اگر همچنان به آزادی و دموکراسی و آرای عمومی اعتقاد دارند، بهتر است بجای شعار دادن و بیان حرف‌ها و انتقادهای تکراری و سخنرانی‌های یک طرفه، اسناد و مستندات و دلایل خود را علیه دولت، جمع و جور کنند و این فرصت را به مردم بدهند که در یک برنامه تلویزیونی هم حرف آنها را بشنوند و هم پاسخ رییس جمهور را. فکر می کنم این بهترین راه تشخیص و بهترین راه یک انتخاب آگاهانه باشد.

البته شخصا بعید می‌دانم اصلاح‌طلبان با این خواسته احمدی‌نژاد موافقت بکنند. 8 سال پیش هم در آستانه انتخابات ریاست جمهوری، آقای دکتر احمد توکلی در یک برنامه زنده تلویزیونی از آقای خاتمی خواست که در یک مناظره تلویزیونی شرکت کند. پاسخ آقای خاتمی هم واقعا جالب بود. جالب از این نظر که وی برخلاف همه ادعاهایی که درباره آزادی و حق مخالف و دموکراسی داشت، با پیشنهاد و نصیحت دوستانش چند روزی را سکوت کرد و وقتی دید که توکلی برای مناظره همچنان مصمم است، اطرافیانش را برای مناظره فرستاد.

خاتمی همچنین در جواب خبرنگارانی که علت عدم حضور وی را در مناظره می‌پرسیدند، در توجیهی خنده‌دار گفت: به غیر از من 9 نفر دیگر هم نامزد هستند. اگر قرار باشد من با همه این کاندیداها مناظره کنم، چنین چیزی نه امکان دارد و نه وقتش را داریم!

البته دلایل آقای خاتمی بهانه‌ای بیش نبود. چرا که هدف احمد توکلی از مناظره، بیان حرف‌هایی بود که بعضی‌ها واقعا طاقت شنیدنش را نداشتند. (البته توکلی در این زمینه سابقه‌دار است، قبلا هم هنگام رقابت با هاشمی رفسنجانی، برنامه تلویزیونی‌اش توسط مدیر وقت صدا و سیما، یعنی محمد هاشمی توقیف و بعد از اعتراض و فشار دوستان توکلی به صداوسیما، با چند ساعت تاخیر پخش شده بود! این هم نمونه‌ای از رفتار دیروز مدعیانی که امروز دیگران را متهم می کنند!)

بد نیست بعد از گذشت 8 سال یکبار دیگر بیانیه توکلی را بخوانیم. من فکر می کنم مهمترین دلیل امتناع اصلاح طلبان از قبول مناظره، این خواسته احمد توکلی باشد : «نقد عملکرد سیاست گذرانی که سالها پست های حساس سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشور را بر عهده داشتند»

مقایسه سابقه احمدی نژاد و موسوی به سبک حامیان میرحسین

سید "کاظم اکرمی"، در ستاد انتخاباتی میر حسین موسوی در همدان افزود:‌میر‌حسین موسوی با فکر اصلاح‌طلبی به‌میدان آمده و امتحان مدیریتی خود را با موفقیت پشت‌سر گذاشته است.
وی تصریح کرد:‌ یک رئیس جمهور مقتدر باید با تمام توان و با قدرت قانونی که دارد تمام امور را آنگونه که ملت می خواهد اصلاح کند.
وی اظهار داشت:‌رئیس جمهور یک کشور همانند خاتمی باید با قدرت عمل کند و کلیشه نباشد.
وی با اشاره به اینکه همه کشورها نیاز به رفرم و اصلاح دارند، افزود: اگر چه ممکن است من و امثال من به برخی از کارهای اصلاحات نقد داشته باشیم ولی نباید در تحلیل مسائل جزئی‌نگر بود چرا که نمی‌توان با تکیه بر چند مقاله‌ اشتباهی که در دوره اصلاحات نگاشته شده اصلاحات را به کل نادیده گرفت.
اکرمی یکی از نشانه‌های بارز تقوا را برخورداری از صداقت خواند و ادامه داد: باید گفتار و کارهای افراد با یکدیگر مطابقت داشته باشد نه اینکه بعد از دادن وعده تحقق یک سری مسائل، آن‌ها را تکذیب کرد.
وی گفت: با اشاره به روابط ایران با آمریکا و اسرائیل گفت: میر حسین موسوی یک متفکر است ، با مسائل سیاسی آشنایی دارد و می داند با دیگر کشور ها چگونه ارتباط برقرار کند.
وی در پاسخ به سووالی با این مضمون که آیا اصلاحات به وعده خود عمل کرد، گفت: درست است که اصلاحات صددرصد به وعده‌های خود عمل نکرد، خاتمی که وعده اقتصادی نداد، فقط وعده سیاسی و آزادی داد و تا حدودی هم توانست آن چه را که وعده داده بود، عملیاتی کند ولی وعده خیلی از مسائل را نداد که بعدها نتواند آن‌ها را اجرایی کند.
وی در جواب یکی از حضار که پرسید آیا کنار کشیدن خاتمی از عرصه انتخابات به دلیل ترس از رد صلاحیت شدن بود، راجع به این موضوع اظهارنظری نکرد.
وزیر آموزش و پرورش دولت میرحسین در این باره که آیا امکان تغییر قانون اساسی وجود دارد، گفت: قانون اساسی وحی منزل نیست که امکان هیچگونه تغییر و تحولی در آن وجود نداشته باشد و با نظر رهبری می‌توان آن را تغییر داد.